,,(…) Sztuka tak się ma do życia jak wino do winogron, czerpie swój materiał z życia lecz daje ponadto coś takiego, czego w nim nie było .’’
Lew Wygotski
Aktorka dramatyczna, pedagog, arteterapeuta, terapeuta grupowej i indywidualnej pracy z rodziną, pomocy psychologicznej i interwencji systemowych w rodzinie, Life Coach, Art Coach, trenerka mówionej emisji głosu. Wykładowca Wydziału Pedagogiczno – Artystycznego w Kaliszu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w Zakładzie Edukacji Muzycznej.
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. L. Solskiego w Krakowie. Uzyskała zaszczytny certyfikat arteterapeuty w dziedzinie edukatora arteterapii, wydany przez Stowarzyszenie Arteterapeutów Polskich ,,Kajros”. Studia podyplomowe- Kwalifikacje pedagogiczne, Wychowanie przedszkolne skończyła w Wyższej Szkole Humanistyczno-Menedżerskiej ,,Millenium”. Dyplom Life Coacha obroniła na studiach podyplomowych Wydziału Socjologiczno-Ekonomicznego Uniwersytetu Łódzkiego. Międzynarodowy certyfikat Transforming Communication™ zdobyła na tym samym wydziale. Uczestniczyła w kursach szkoły aktorskiej Techniki S. Meisnera w Laboratorium Instytutu Teatru Meisnera w Warszawie. Pomoc psychologiczną i interwencje systemowe w rodzinie z wyróżnieniem ukończyła na studiach podyplomowych w Uniwersytecie Humanistycznym SWPS – Wydział Zamiejscowy w Katowicach, uzyskując uprawnienia terapeuty indywidualnego, grupowego, dzieci i młodzieży, nauczycieli. Niezwykle ważnym jest dla niej rozwój osobisty i doskonalenie swoich umiejętności.Wierzy, że dobrym, życiowym przewodnikiem jest pasja i wrażliwość na drugiego człowieka.
Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych. Współpracowała z różnymi ośrodkami teatralnymi. Ma na swoim koncie doświadczenia filmowe i telewizyjne. Bardzo ważny czas artystyczny to między innymi związek z Teatrem Nowym im. K. Dejmka w Łodzi, później Teatrem Polskim w Poznaniu, którego dyrektorem był założyciel Teatru Ósmego Dnia – Lech Raczak czy z Teatrem Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz wieloletnia praca w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu.
Ważniejsze nagrody: Róża- Poznań, nagroda dziennikarzy dla najlepszej aktorki roku. Nagroda dziennikarzy dla najlepszej aktorki w sezonie za rolę Mańki w Ślubie, Elmiry w Świętoszku- Kalisz, nagroda ministerialna z okazji 200-lecia Teatru im W. Bogusławskiego w Kaliszu dla Młodej osobowości artystycznej. Nagroda dla najpopularniejszej aktorki Kaliskich Spotkań Teatralnych.II nagroda dla najpopularniejszej aktorki plebiscytu Ziemi Kaliskiej, I Nagroda za reżyserię spektaklu Oczekiwanie -Festiwal Osób Niepełnosprawnych Maska. Istotnym dla niej jest uhonorowanie tytułem Przyjaciela Powiatu przez Starostę kaliskiego za aktywność artystyczną, działalność społeczną.
Wyreżyserowała i stworzyła wiele projektów teatralnych, estradowych oraz przedstawień z osobami niepełnosprawnymi, osadzonymi czy kobietami, które straciły sens, motywację i miłość własną. Współpracuje ze świetlicami socjoterapeutycznymi. Poprzez terapeutyczne działania przez sztukę, do autorskich projektów włącza krąg osób resocjalizowanych, pozbawionych tymczasowo wolności, czy też kobiety potrzebujące wsparcia i odrzucone społecznie. Jej działania to również rozpowszechnianie polskiej i światowej literatury, ze szczególnym umiłowaniem poezji.
Najważniejsze z nich w ostatnim, przedpandemicznym czasie to ,,Moja piękna egzystencja” terapeutyczny spektakl teatralny w jej reżyserii i adaptacji na podstawie tekstów E.Stachury. Przedsięwzięcie organizowane we współpracy WPA UAM z Oddziałem Zewnętrznym Aresztu Śledczego w Ostrowie Wielkopolskim, z którym współpracuje. Tym razem wzięli w nim również udział studenci edukacji muzycznej i resocjalizacji. Jej pasją jest promocja zdrowia poprzez integrację i komunikację kulturową, w której dostrzega nieograniczoną przestrzeń terapeutyczną. Uważa, że godność i uszanowanie osoby poprzez pokazanie niedoścignionego świata i możliwość uczestniczenia w jego najlepszym wydaniu jest szansą dla tych, którzy zgubili swoją drogę.
Jest autorką wielu programów szkoleniowych, terapeutycznych, pracy z rodziną, nauczycielami, uczniami i rodzicami. Prowadzi warsztaty teatralne, sztuki publicznych wystąpień, emisji głosu, społecznych umiejętności miękkich, treningi motywacji. Indywidualne i grupowe sesje Life Coaching i Art Coaching, pomoc psychologiczną i interwencje systemowe w rodzinie. Stworzyła centrum wsparcia dla kobiet ,, Żyć Pełniej” Powstały też ,,Improwizacje na gałązce…”, czyli weekendowe treningi dla kobiet umiejętności doceniania siebie i nauki uważnego odpoczynku.
To co najważniejsze dla niej dziś, to przestrzeń terapeutycznej pracy z drugim człowiekiem. Pasja, w której niezbędna jest sztuka, osoba i empatia. Uważa, że to najważniejszy czas. Bez niego nie byłoby tej drogi, odwagi, spotkań, dialogu. Może po prostu dojrzalszy i odważniejszy w wyborach.
Chce skupiać swą uważność w pracy, w poszukiwaniu dróg, metod, jakby powiedziała Brene Brown, na doświadczaniu empatii jako swego rodzaju sakralnej przestrzeni, w której zatrzymuje się czas, do której wspomnienia i bagaż doświadczeń nie mają dostępu. Jest tylko tu i teraz – serce przy sercu. Empatia, której praktykowanie daje poczucie zrozumienia i autentycznego kontaktu. Później wszystko toczy się dalej…